icecave Breiðamerkurjökull, isl
Memories
Een ijsgrot bezoeken was een avontuur dat nog hoog op ons wensenlijstje stond. Het liefst zo snel mogelijk natuurlijk, want IJsland begon naar onze mening in 2013 al vol te lopen qua toerisme. Eind 2014 werd Jan (redelijk onverwacht) genomineerd voor een Lucie Award bij de International Photography Awards, waardoor we een niet begrote last-minute trip naar New York maakten. Weg ijsgrotten-avontuur. Dat zou een jaar wachten betekenen. Op zijn minst.
Maar soms wordt je een handje geholpen door "het lot". De vlucht naar New York was namelijk dusdanig vertraagd dat we een hele fijne vergoeding kregen van de vliegmaatschappij, met dank aan de EU-Verordening 261/2004. Voeg daar een aanbieding Amsterdam-Keflavik aan toe en dan is het ineens niet zo moeilijk als het lijkt....
Snel de maan-kalender gecheckt, want die wilden we er niet bij hebben deze keer, op het werk een weekenddienst geruild en de vlucht geboekt. Winter in IJsland betekent voor ons ijsgrotten en noorderlicht. Het betekent helaas ook veel kans op slecht weer, al is die kans altijd wel groot op IJsland....
Een ijsgrot kun je niet op eigen gelegenheid bezoeken. Dat moet met een begeleidde tour. Omdat de populariteit van de ijsgrotten ook is toegenomen, zijn deze tours vaak al maanden van te voren volgeboekt. En via een aantal omwegen is het Jan dan toch weer gelukt dat we 3 dagen op rij met een gids mee op pad kunnen. Hoera!!
De eerste twee dagen hebben we regen, regen en nog eens regen. De derde dag komen we aan in Hali, waar we een paar nachten slapen in het guesthouse en later in "The Yellow House". Het ideale van deze locaties is de (gedeelde) keuken en woonkamer die je ter beschikking hebt. Het waait ontzettend hard en er is een storm op komst. De eerste tour naar de ijsgrot is mooi, maar het valt ons eigenlijk een behoorlijk tegen. De grot is aan de achterkant open en door de harde wind is er ontzettend veel zand ingewaaid. Het ijs boven ons is helder en blauw, maar voor de rest is de grot dof en grijs. Zo hadden we het ons niet voorgesteld en deze trip voelt nogal als een desillusie....
Intussen wordt het weer steeds slechter en dezelfde avond worden alle tours voor de dag erna afgelast. Er is een zware storm op komst die de zuidkust in haar greep zal houden. Rondweg 1 wordt zelfs compleet afgesloten en het advies is om heel erg binnen te blijven. Avontuurlijk doen in IJsland krijgt een heel andere betekenis als we de volgende dag met windkracht 12 naar het restaurant lopen (300 meter verderop) om een bak koffie te gaan drinken.
Vanuit ons Yellow House kijken we in de richting van het ijsmeer dat zo'n 12 km verderop ligt. We zien hoe de wind met het lavazand speelt. Torenhoog wervelt het in de rondte. We zien één wervelwind. Twee. Vier. Op een gegeven moment zijn er wel 8 kolossale twisters van lavazand in de buurt van het ijsmeer ronddwalen. Ineens begrijpen we waarom de autoverhuurbedrijven adviseren om een zandstorm verzekering af te sluiten. Als je hier in terecht komt wordt je gezandstraald tot en met. In de twisters zitten namelijk ook kiezelsteentjes...
De storm brengt ijskoude temperaturen én verse sneeuw met zich mee. De ergste storm is gaan liggen maar het waait nog steeds verschrikkelijk hard. Twee dagen blijft de hoofdweg afgesloten omdat het gevaar op twisters blijft bestaan. Het is al een avontuur op zich om naar het ijsmeer te rijden zodat we bij het kruiende ijs kunnen komen.
Op onze laatste dag in Hali zijn de wegen eindelijk weer open. We hebben contact gehad met Oskár en kunnen nog een keer met hem terug naar de ijsgrot voordat we weer op weg naar Vík vertrekken. De storm heeft een dikke laag verse sneeuw door de hele grot geblazen en het is een waanzinnig gezicht. Dit is zoals we het ons hadden voorgesteld. Om te huilen zo mooi!
Slaapplekken in de buurt van Jökulsárlón
Tours met Oskár Arason (member van het IJslandse Search & Rescue Team)
