In de IJslandse natuur zijn ontelbaar veel watervallen te vinden in alle vormen en maten.

Wij kwamen ooit per ongeluk iets tegen van de (toen nog) onbekende Brúarfoss, een goed verborgen blauwe parel in een zwart lava-landschap. Zelfs veel IJslanders kenden hem niet. Het was dan ook een hele zoektocht om erachter te komen wáár deze waterval precies zou moeten liggen. En toen we dat wisten....moesten we uitvogelen hoe we er dan moesten komen!  

Waar een wil is, is een weg, en waar een weg is, kun je rijden of lopen. Na een heel gedoe met google maps en een hoop heen er weer rijden hebben we het kleine gravelweggetje gevonden richting het wandelpad naar Brúarfoss. Beetje spannend is het wel... we moeten een gammel wildrooster over om vervolgens via de verlaten gravelweg bij een nog verlatener vakantiepark te komen. Er is geen mens te bekennen. Jan vind dat nooit een probleem, terwijl ik dan altijd enge films in mijn hoofd zie.

We vinden met gemak een parkeerplek, binden onze spullen op onze rug en starten aan de wandeling. We hebben er geen idee van hoever het is en wat we kunnen verwachten, maar het is "maar" IJsland, dus we hoeven niet bang te zijn voor beren onderweg.

Het is een grijze, druilerige dag en s'morgens heeft het nog geregend. Niet zo'n fijne omstandigheden zou je denken, maar het tegendeel blijkt waar te zijn. De natte omstandigheden zorgen ervoor dat de herfstkleuren wat "voller" zijn, wat meer verzadigd. En door de dreigende regenbuien is de lucht op een aparte manier blauw gekleurd.

Onderweg zien we een paar keer schapen lopen. Ze kijken nieuwsgierig op maar laten zich niet benaderen. 

Na 3 kwartier te hebben gelopen horen we in de verte het geraas van Brúarfoss aanzwellen. We hoeven geen paaltjes meer te zoeken, we volgend gewoon ons gehoor. Als we uit het struikgewas stappen staan we vlakbij de houten brug over het riviertje en zien we rechts beneden de blauwe parel liggen.

Hij is in het echt veel kleiner, maar ook veel mooier dan we verwacht hadden. Je weet immers nooit wat er waar is op het internet, en in hoeverre foto's bewerkt, gefotoshopt of ingekleurd zijn...

Door het grijze, natte weer, en het ontbreken van elk spoortje van de zon komt het blauwe water waanzinnig tot zijn recht op het zwarte lava gesteente. 

Dit is de manier zoals wij er zijn gekomen.

Volg de Laugarvatnvegur (de 37) vanuit Laugarvatn richting Geysir. Op een gegeven moment kom je langs een weg naar rechts (de 355). Hier rijd je door op de 37! Na ongeveer 3,5 km ligt er aan de linkerkant een wildrooster naar klein gravelweggetje, de Midhúsaskógur. Deze sla je in en blijf je volgen tot aan de vakantiehuisjes. Onderweg kom je langs een camping. Bij de Y-splitsing verderop houd je links aan. Rijd voorbij het gebouw van de receptie. Het startpunt van de wandeltocht naar Brúarfoss begint achter het eerste huisje aan de linkerkant. Wij konden onze auto hier parkeren.

Als je bij het huisje van de weg af richting de heide loopt, kom je een planken hekwerk tegen waar het blauwe verf "brúarfoss" is geschreven. Vanaf hier is het de blauwe pijlen en blauwe paaltjes volgen. Wij hebben een uur gelopen tot aan de waterval.

Een mooie wandeling die je door de prachtige IJslandse natuur voert.

Let wel goed op de blauwe paaltjes, deze zijn niet meer dan 30 cm hoog en op sommige plekken waren ze redelijk overgroeid door het struikgewas.